Kraak "Rijn en Zaan" In 1993 werd door de Stichting het casco van het kraakschip "Rijn en Zaan" aangekocht. Het voor een groot deel vergane schip werd gerestaureerd door scheepswerf van der Giessen- de Noord, de werf die het scheepje in 1879 heeft gebouwd. Gerestaureerd en geheel opgetuigd is het scheepje midden 1995 weer in de vaart gebracht. Het scheepje is 16.65 m lang en 3 meter breed. Enkele Jaren terug is het besluit genomen om de Rijn en Zaan in de verkoop te doen. Het gebruik is minimaal en de belangstelling voor gebruik liep sterk terug. Er zijn wat belangstellende wezen kijken maar daar bleef het dan ook bij. Allerlei scenario’s werden bedacht om het scheepje aantrekkelijk te maken voor de verkoop. Helaas ook de crisis werkte hieraan niet mee. Er is uiteindelijk een cascoverzekering afgesloten op basis van stil liggen in de museum-haven te krimpen aan de Lek. Toen kwam het bericht:Beste vrijwilligers, Zoals jullie weten ligt de Rijn en Zaan al een tijd te koop. Het onderhoud vergt veel tijd en geld en we gebruiken het scheepje te weinig. Het idee is om in de toekomst een kleine schouw ervoor in de plaats aan te kopen. Kort geleden kwam er een geïnteresseerde kijken, deze week is de verkoop rond gemaakt. De Rijn en Zaan gaat (met een dieplader) naar Engeland, een nieuwe toekomst tegemoet. De overdracht zal binnenkort zijn, waarschijnlijk zaterdag 1 februari. Om ervoor te zorgen dat dit mogelijk is, moeten er nog een aantal spullen aan boord gebracht worden en van boord gehaald worden. De giek en de zetboorden liggen bijvoorbeeld op de Vertrouwen. We willen dit met 5 of 6 mensen aanstaande zaterdag regelen. Graag hoor ik wie er wil en kan helpen. Groet, Jacco. Met een aantal vrijwilligers is deze klus goed geklaard.
Een vrijwilliger blikt terug:Gisteren hoorde ik voor het eerst dat de Rijn en Zaan verkocht is. Vandaag heb ik geholpen haar aflever- en vaarklaar te maken. Nog precies op tijd dus om afscheid te kunnen nemen van dit mooie kraakje. Ik wil even terug kijken met jullie, omdat ik vanaf het begin (2005) dat ik bij de stichting ben de laatste was die het meest met het scheepje heb gevaren en er aan heb gewerkt, soms met hulp van jullie medevrijwilligers, soms met anderen. Samen met Peter De Smet zijn we diverse tochtjes gaan varen. We zijn in Schiedam geweest, met Canadese familie door Rotterdam gevaren, de Lek af, de IJssel door, Monumentendag, enz. Met Jacco hebben we er mee gezeild op de Lek. Ik ben er twee weken lang met mijn gezin mee op vakantie geweest, waar we er ook mee zeilden en op de mooiste plekjes van de Biesbosch lagen. Dan waren er de sfeervolle verlichtte avondtochten op de Lek en ook mocht ik als schipper met het oudste scheepje als voorste in een lange rij historische schepen Gouda binnengevaren samen met Anke en Benno. Anke en Benno waren vaak mijn hulp tijdens het varen en klussen en ook dochter Sofie heeft er vele uurtjes in gestoken. Dan was er nog de krib bij Numansdorp waar ik haar even op vast voer. Gelukkig liep dit goed af. De laatste tijd lag de Rijn en Zaan een beetje te verschimmelen in de haven. Nu gaat ze weg en daarmee krijgen we een hoop ruimte, lucht, geld, tijd en minder zorg. Ik ben er daarom niet zo rouwig om dat ze is verkocht, maar toch doet het een beetje zeer vanwege deze mooie herinneringen. Vooral omdat ze niet in Hollandse wateren blijft en dat de kans mogelijk heel kleine zal zijn om haar ooit nog eens terug te zien… Ik doe er tot slot een mooie foto bij. De Rijn en Zaan in de zomer van 2007 voor anker in het Gat van Paulus, gefotografeerd vanuit onze rubber opblaasboot (die hebben we nog). John en Sofie Vrijhof.
Vrijdag 31 januari ‘14:Is de Rijn en Zaan door de nieuwe eigenaar, Jamie Fawkes, geassisteerd door Chiel Bouter en Aad Harteveld weggebracht naar de haven bij de molen Windlust in Nieuwerkerk aan den IJssel. Om 15.15 uur was het vertrek uit onze museumhaven te krimpen aan de Lek en om 18.15 uur lag de Rijn en Zaan afgemeerd in Nieuwerkerk aan den IJssel. Het zat niet mee. Het ging tergend langzaam, er was stroom tegen en waarschijnlijk ook veel aangroei op de romp. Er werd besloten om de route door Bakkerskil, sliksloot en Hollandsche IJssel te varen. Onder de Zaagbrug hielden we 5 cm over maar bij de Slikslootbrug kwamen we 5 cm te kort en konden we niet verder. Er zat niet anders op dan terug te varen en de ingang van de Hollandse IJssel in te varen. Een hele ervaring voor de nieuwe eigenaar. De Algerabrug leverde geen problemen op met gestreken mast. Na Ouderkerk aan den IJssel de navigatieverlichting erbij gezet en hadden we een snijdende wind tegen. Jamie bleef aan boord slapen met een snoerhaspel en elektrisch kacheltje meegenomen van de Zeldenrust. Aad en ik werden door Claudia opgehaald na een enerverende koude laatste tocht met de Rijn en Zaan. Zaterdagmorgen om 07.30 uur heb ik Jamie wakker gemaakt op zijn Rijn en Zaan. Om 08.30 uur lagen we bij het Straalbedijf Schep voor de wal. De trailer stond al klaar maar in plaats van 09.00 uur ging de Rijn en Zaan pas om 10.30 uur de trailer op. Er kwam nog een probleem. Door de vele schelpen aangroei mocht het scheepje zo niet naar Engeland. Met de trailer terug naar Krimpen aan de Lek waar ongeveer 10 emmers schelpen er afgespoten zijn. Het was wel een mooi gezicht de Rijn en Zaan zo op de trailer over de dijk. Verder bleek de Rijn en Zaan 35 cm te hoog te zijn op de trailer en moest er nog wat van het mastbeslag afgehaald worden om tot de juiste hoogte te komen. Chiel Bouter
Zo te zien is de Rijn en Zaan veilig aan de overkant van het kanaal aangekomen. De troste nieuwe eigenaar heeft de zeilen al gehesen. |